Geschiedenis

In navolging van de ideeën van Lord Robert Baden Powell, de grondlegger van de scoutingbeweging, begonnen in Huissen in 1936 een aantal Huissenaren en verkennersgroep. Het waren de Kivieten en de Koekoeken, twee patrouilles die in een rieten hut aan het Looveer van start gingen. Zij tooide zich met de oranje-zwarte das als symbool met de verbondenheid met het koningshuis en ter herinnering aan het Oegandese martelaartje Mbaga. Deze Mbaga werd ook de naamgever van de groep. Na het eerste jaar verhuisde de groep van de rieten hut naar het historische waaggebouw in de kom van Huissen. Hier werden in 1937 de eerste verkenners en welpen geïnstalleerd. De groep floreerde tot 1941, het jaar waarin de Duitse bezetter het verkennen in Nederland verbood. Tijdens de oorlogsjaren bleef de groep illegaal actief. Vooral bij de bombardementen in Huissen hebben de verkenners zich verdienstelijk hebben gemaakt bij de verzorging van de slachtoffers en als ordonnans en bij de brandbestrijding. Onder kommervolle omstandigheden ging de groep in juli 1945 weer van start. Dankzij de kaki bloezen van de Canadese militairen, zag de Huissense bevolking al weer snel verkenners in uniform en de bekende oranje-zwarte das. Ook werd er met twee trommels een begin gemaakt met de verkennersband. Het waaggebouw had men echter moeten verlaten waardoor Mbaga begon met een zwerftocht langs allerlei onderkomens. De meeste bekend hiervan is de legendarische Cremerstichting, een inmiddels gesloopt gebouw aan de Langestraat, waar diverse verenigingen tot 1985 onderdak hebben gehad. In 1951 wordt de Jan van Kleefstam opgericht. Deze kreeg in de kelders van de Cremerstichting een eigen onderkomen, die de “De Den” genoemd werd.

 

In 1946 werd in Huissen de meisjestak van de scoutingbeweging opgericht, de Jacinthagroep. Deze naam was afkomstig van een van de drie meisjes van het wonder in het Portugese Fatima waar in de jaren dertig Maria was verschenen. Met een flink aantal meisjes, werd op de zolder van de Cremerstichting met een gidsengroep gestart. In 1959 werd de groep uitgebreid met een kaboutergroep. In latere jaren werd de sfeervolle zolder van de Cremerstichting vervangen door ”De Bussel”, de vroegere tuinbouwschool aan de Huismanstraat.

 

In de jaren vijftig en zestig leiden beide groepen een bloeiend bestaan. Toch werd vooral bij de Mbagagroep een eigen onderkomen erg gemist. Er werd een stichting “Vrienden van Mbaga” in het leven geroepen die zich inzette om een onderkomen voor de groep te realiseren. Deze lukte het om de boerderij van het Do­minicanenklooster te verkrijgen en dit gebouw geschikt te maken tot hoofdkwartier. Na anderhalf jaar hard werken door de hele groep kan dan op 5 mei 1965 het nieuwe hoofdkwartier de “Dannenburcht” geopend worden. De naam Dannenburcht is afkomstig van een vroeger kasteel dat op deze plaats heeft gestaan. In 1965 gaat ook de rowan-afdeling onder de naam RA 106 van start. Deze hadden zelf een eigen honk gebouwd op de oude mest­vaalt van de vroegere boerderij, “De Basis ” genaamd.

In de loop van de jaren vijftig is ook de eigen carnavalsclub, de “Korte Boks” opgericht. Deze is compleet met een eigen prins, prinsessen en een pronkzitting waarin de scoutingleden het carnaval vieren. Daarnaast werd de verkennersband als Prinsentroäters actief bij het Huissense carnaval.

Ook is de groep tot op de dag van vandaag actief bij Huissense tradities als de jaarlijkse umdracht, de dodenherdenking en verlenen we medewerking aan de gildenactiviteiten. In dat rijtje past sinds 2006 ook ”Huissen bij kaarslicht”, wat inmiddels een jaarlijkse traditie is geworden. Op deze kerstmarkt verkopen we vanuit een kraam op het Mariaplein chocolademelk, gluhwein en kerstartikelen onder de tonen van kerstmuziek door onze Scoutingband.

De meisjes en jongenstak hebben in de beginperiode altijd onafhankelijk van elkaar gedraaid. Gedwongen door vandalisme in het toenmalige onderkomen “De Bussel” aan de Huismanstraat, trok de Jacinthagroep in 1982 in bij de “Dannenburcht”. Hierdoor waren beide groepen verenigd in één gebouw. Dit beviel zo goed dat in 1984 beide groepen fuseerde tot de Stichting Scouting Dannenburcht. In dat jaar gaat ook de Sherpa-afdeling van start, samen met de rowans in de nu “Rowan-Sherpa” basis. Per 1 januari 1983 wordt de stichting vrienden van Mbaga ontbonden en worden wij zelf eigenaar van het hoofdkwartier. In deze periode is het gebouw ook gerenoveerd.

Als laatste loot in de scoutingwereld zijn in 1990 de Bevers opgericht. Dit is de speltak van de jongste scoutingleden in de leeftijd tussen 6 en 8 jaar. Hierdoor zijn alle leeftijdcategorieën binnen de Huissense Scouting vertegenwoordigd.

Ter versterking van de financiële middelen werd in 1948 gestart met een kerstverloting met als prijs een kerststal. En lot kostte toen 25 (oude gulden) centen. Ook dit is inmiddels een jaarlijks traditie geworden waarbij de prijs inmiddels niet alleen maar een kerststal is maar we dankzij de medewerking van de Huissense ondernemers meerdere andere prijzen uit kunnen loven.

Tot in de jaren zeventig was de katholieke achtergrond nog sterk aanwezig. Beide groepen hadden een aalmoezenier die actief bij de vereniging betrokken was. Sinds de fusie in 1975 van de landelijke organisaties tot “Scouting Nederland” is de katholieke achtergrond geleidelijk gewijzigd. De vereniging staat open voor alle gezindten.
Hoogtepunten in onze historie zijn de gezamenlijke vieringen van het 30, het 40, het 50 en het 60 jarige jubileum van beide groepen. De Jacinthagroep loop hierbij 10 jaar achter, omdat zij 10 jaar later als de Mbagagroep, in 1946, van start zijn gegaan. Op deze vieringen wordt er groots uitgepakt met revues, gezamenlijke weekenden met de gehele groep en allerlei andere activiteiten. Zo staat het 60 jarig jubileum van de Jacintha groep en het 70 jarig jubileum van de Mbagagroep in 2006 nog vers in ons geheugen. De activiteiten gingen aan het begin van het jaar van start met de feestelijke opening van een grote kasteelpoort voor de brug van de “Dannenburcht en in de loop van het jaar allerlei activiteiten met als hoogtepunt een groot gezamenlijk weekend van alle leden en hun ouders in Almelo.

De groep bestaat nu uit bevers, kabouters, welpen, gidsen, verkenners, sherpa’s, rowans, de stam, een bestuur en natuurlijk de scoutingband. De activiteiten die we ondernemen zijn aangepast aan de 21e eeuw. De computer, GPS en mobiele telefoon hebben de plaats ingenomen van kaart en kompas. Maar ook de traditionele activiteiten zoals gezamenlijk kamperen, een kampvuur stoken en vlotten bouwen spreken de hedendaagse jeugd nog steeds aan. Hierdoor blijft scouting Dannenburcht een levende vereniging die ook in de 21e eeuw in de Huissense gemeenschap zijn plaats heeft!

 

November 2009, Theo Vermaas

(Voor dit overzicht is geput uit de tekst van het jubileumboek van het 50 en 60 jarig jubileum)

 

Mbaga

In 1885 was in was het de Vereniging van Missionarissen die het Christelijke geloof al zes in Oeganda verspreidde. Carolus Lwanga had een vooraanstaande functie aan het hof van de koning van Oeganda. Na de dood van de koning besteeg zijn achttienjarige zoon, Mwanga de troon. Mwanga was streng Islamitisch en zag in alle andere denkwijzen een bedreiging. Toen hij, bij de executie van Protestantse Missionaris, op zijn gewelddadige acties gewezen werd door een vriend., werd deze ook ter dood gebracht. Zo begon in 1885 de eerste moorden. Het bleef vervolgens enige tijd rustig. Maar in mei 1886 verloor Mwanga zijn zelfbeheersing en liet het paleis afsluiten. Hij riep idereen bijeen en scheidde alle Christenen van de rest. Hij riep: “Wie niet bid, komt bij mij staan en de rest daar.” Carolus en vijftien jonge mannen, niet ouder dan 25 jaar werden direct ter dood veroordeeld. De hoofdbeul (iemand die mensen ter dood brengt) bedelde een van de jongens, zijn eigen zoon Mabaga (Mbaga), om te vluchten. Maar Mbaga weigerde dit. In een karavaan werden de gevangenen geketend afgevoerd naar Namugongo. De gevangenen die de reis overleefde werden zeven dagen in de gevangenis gestopt. Op 3 juni werden de gevangenen ingepakt in rieten matten en op de brandstapel gezet. Mbaga werd eerst door zijn vader doodgeslagen, de rest werd levend verbrand. Op 18 oktober 1964 werden alle Martelaren van Oeganda heilig verklaard door Paus Paulus VI. Sinds dien is 3 juni een feestdag op de heiligen kalender.

 

>bron: http://www.heiligen.net/ en http://www.catholic.org/

 

Jacintha

Jacintha werd geboren op 11 maart 1910 in het dorpje Aljustrel, gelegen in het bisdom Leiria-Fatima. Haar ouders waren eenvoudige Godvrezende mensen. Al op vroege leeftijd was zij bekend met de verering van Maria. Ze stond bekend als een meisje met een moeilijk temperament. Ze was eigenzinnig, overgevoelig en betweterig, zo verteld haar nicht Lucia. Ze was een meisje dat haar zin wist door te drijven. In haar dagelijkse leven hield zich bezig met het hoeden van schapen en geiten. Samen met haar tweejarige broertje Francesco. Nadat zij getuige is geweest van de verschijning van Maria, veranderd haar karakter helemaal. Alleen als ze wil vertellen over de Dame dan komt haar ware aard weer naar boven. Hoewel ze alledrie afgesproken hadden thuis niets van de verschijning te vertellen/, was het Jactintha die al binnen een dag vol enthousiasme begon te vertellen wat hun was overkomen. Ze leefde geheel volgens de geboden en schroomde zich niet om de vriendjes en vriendinnetjes, ja zelfs volwassenen, op hun zonden te wijzen. Tijdens de korte periode dat zij gevangen gezeten had kon zij de medegevangenen overhalen om met haar de rozenkrans te bidden. Precies zoals zij aan Maria beloofd had. De ruwe bolsters knielden naast het kleine meisje en baden de rozenkrans mee. Samen met haar broertje Francesco ontving zij tijdens de verschijning van de engel de heilige Communie. Ze mochten de hemel zien en de hel en zij werd, zoals haar voorzegd was, voor haar leeftijd van de eerste heilige Communie, tot de Vader terug geroepen. Zij stierf op 20 februari 1920 in alle eenzaamheid in een ziekenhuis in Lissabon. Precies zoals de Maagd het voorzegd had. Op 13 mei 1999 werd zij, samen met haar broertje Francesco, door Paus Johannes Paulus II zalig verklaard. Sinds dien is 20 februari een feestdag op de heiligen kalender.